Voor een ontwerpwedstrijd van het North Sea Jazz Festival ontwierp ik een poster en T-shirt die de kracht van muziek als verbindende taal centraal stellen.
Hoewel mijn ontwerp niet werd geselecteerd, vormde het proces een waardevolle kans om te onderzoeken hoe grafisch ontwerp verhalen kan vertellen over identiteit, collectiviteit en ritme, allemaal kernbegrippen binnen de jazz.
Hoewel mijn ontwerp niet werd geselecteerd, vormde het proces een waardevolle kans om te onderzoeken hoe grafisch ontwerp verhalen kan vertellen over identiteit, collectiviteit en ritme, allemaal kernbegrippen binnen de jazz.
Alle figuren op de poster zijn opgebouwd uit vingerafdrukken, een krachtig symbool van uniciteit. Geen enkele bezoeker of muzikant is hetzelfde, en toch komen al die verschillen samen in de gedeelde ervaring van muziek.
In het midden spelen drie muzikanten op herkenbare jazzinstrumenten: een cello, trompet en saxofoon. Ze staan op een podium in de vorm van Rotterdam, de stad die het festival draagt.
Een lichtstraal in de vorm van diezelfde stadsgrens valt op het podium, als een visuele echo van de stad die ruimte maakt voor klank, ontmoeting en creativiteit.
In het midden spelen drie muzikanten op herkenbare jazzinstrumenten: een cello, trompet en saxofoon. Ze staan op een podium in de vorm van Rotterdam, de stad die het festival draagt.
Een lichtstraal in de vorm van diezelfde stadsgrens valt op het podium, als een visuele echo van de stad die ruimte maakt voor klank, ontmoeting en creativiteit.
Het T-shirt vertaalt elementen van de poster naar een draagbaar ontwerp: eenvoudig, ritmisch en krachtig in beeldtaal. Een herinnering aan de stad, de muziek en het moment of je nu op het festival bent of er nog van droomt.